من پرده ی آخر دارم توشدم درسادگی ام چقدرخام توشدم درکوچه ی انگوری تان وقت غروب افتادم وخنده ای به نام توشدم درآلبوم خاطره ی خلوتمان درابری دل ،کمی به کام نوشدم درغرش ابری دل وبارانت افتادم واکسیر به جام توشدم یک شبنم صبر زرد برچهره ی گل آخر چوکبوتری به دام تو شدم
حسن مصطفایی دهنوی
1398/09/17 در 11:41 ب.ظدرود ها
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
سربلند باشید
علی ناصری
1398/09/18 در 8:15 ب.ظسلام واحترام سپاسگزارم استاد ارجمند