اشعار کوردی ۱۱ / زانا کوردستانی

▪سه شعر کوردی از زانا کوردستانی

(۱)
شاعرێکی بێ‌دەسەڵاتم،
کە شێعرەکانم
شیاوی خۆشەویستی تۆ نییە!

▪برگردان فارسی:

شاعری یک‌لاقبایم
شعرهایم، کفاف دوست داشنت را نمی‌دهند.

(۲)
هەست ئەکەم
خەم باڵندەی ێکی تەنیایە،
لە خەمی جووتەکەی،
[ماتەمبار]
کە نێوانی دوو کۆچ،
باڵی بێهێز کردووە.

▪برگردان فارسی:

به گمانم اندوه، پرنده‌ای‌ست تنها
در غم جفت‌اتش، غمگین
که حد فاصل دو کوچ بال‌هایش را سست می‌کند.

(۳)
عەقرەبەی کاتژێرەکەم
لە ژێر ژەنگی زۆر
خەوی لێکەوتووە...
لە ماڵێکدا کە چاوی تۆ هەڵنایت
تێپەڕبوونی کات واتایەکی نییە؟!

▪برگردان فارسی:

عقربه‌های ساعتم زیر خروارها زنگار خواب رفته‌اند
در خانه‌ای که چشمان تو طلوع نمی‌کند
فهمیدن زمان که مهم نیست.

#زانا_کوردستانی