دسته: نوشته های فرزاد صفانژاد

مرداد 13
شعر سقف رویـا – فرزاد صفانژاد

. شاید یه روزی سهم هم باشیم با هم شدن رویای دوری نیست ، من صادقانه عاشقت هستم ، درمانِ عاشق ها صبوری نیست ! .. در فکرِ تنها بودنم هستم وقتی که دوری از من و رویأ میترسم از این خلوتِ بی تو ..، میترسم از هرلحظه ، از فردا .. .. دیوانگی تنها […]

فروردین 05
شعر خیانت – فرزاد صفانژاد

. خونِ تو پاشیده در آئینه فانوسِ عمرت رو به خاموشی ست این لحظه ی منفورِ نفرینی ، پایانِ تلخِ یک هم آغوشـی سـت .. در فکرِ تنها بودنم هستم وقتی که دوری از من و رویا میترسم از این خلوتِ بی تو میترسم از هرلحظه ، از فردا .. مانند گنجشکی که ترسیده لبریزِ […]

فروردین 04
شعر چشمی از جنسِ خزر – فرزاد صفانژاد

. تو ایرانی که با خود چَشمی ازجنسِ خزر داری به چشمانِ که جز ‘سگ هرزه های من’ نظر داری ؟! .. هنوزم در نگاهت قتل ها زنجیره ای هستند مگر درچشمِ خود میراثی از عَهدِ قَجَر داری ! .. . برو بگذار خوش باشم به خلوتهایِ خودکارم چه کاری بامن و این واژه های […]

اسفند 28
آخرین شعر زمستان – فرزاد صفانژاد

پاشیده خونِ من در آئینه فانوسِ عمرم رو به خاموشی ست این لحظه ی منفورِ نفرینی ، پایانِ تلخِ یک هم آغوشـی سـت .. در فکرِ تنها بودنم هستم وقتی که دوری از من و رویا میترسم از این خلوتِ بی تو میترسم از هرلحظه ، از فردا .. مانند گنجشکی که ترسیده لبریزِ غم […]

اسفند 25
شعر احساس سردرگم – فرزاد صفانژاد

. من از دست خودم خستم از این دنیای تکراری از این احساسِ سردرگم شب و روزای اجباری . برای آخرین بارم سکوتم رو تماشا کن اگر قابل نمیدونی صبوری هامو حاشا کن . نمیدونی چقد تلخم نمیدونی چه دلگیرم دیگه بیزارم از دنیا همش با غصه درگیرم . تو رفتی از غمِ عشقت ببین […]

اسفند 20
شعر پرستوهای عشق – فرزاد صفانژاد

‍ ‍. ‍ . باز امشب دفترِ من گیج بازی کرده است آمده با چشمهایت جمله سازی کرده است .. رنگ چشمانِ تو را آبیِ دریا دیده است این حقیقی را شبیهِ آن مجازی کرده است .. ناخَلف خودکار هم همدستِ ننگِ او شده بیت ها را یک به یک او دلنوازی کرده است .. […]

اسفند 15
شعر زن – فرزاد صفانژاد

. در من زنی همیشه جیغ میکشد روی رگِ دستِ خودش تیغ میکشد . میخواهد خودش را خلاص کند از هر چه زندگیست آس و پاس کند . در من زنی همیشه درد میکشد این زندگی لعنتی به نبرد میکشد . از چشمِ هیزِ مردِ همسایه او فرار از ترسِ اینکه نشود شبی شکار . […]

اسفند 03
شعر حادثه ی شب – فرزاد صفانژاد

. جز یادِ تو اینجا غزلی در بَرِ من نیست جز پَرت ‌و پَلا هیچ دراین ‌دفترِ من نیست . یک قاب ‌و من و غصه و گیتار و شب و آه هم صحبت و همراهِ شب و چشمِ تَرَم نیست . دریای خیالم شده پُر از غزلِ تو جز چشم و لبت واژه ی […]

بهمن 01
شعر زیباترین اشتباه – فرزاد صفانژاد

‍ عمری در آغوشت گرفتار گنــــــــــاهم پوزش که هم شرمنده ام هم روسیاهم طی می کنم بیـــراهه های بی کسی را وقتی تویی چشــم انتظارم روبراهم با شرب خمر بوسه ات می جنگم اما بی سنگرم ، بی آشیــــانم ، بی پناهم در سینه ام هیچ اضطرابی نیست وقتی در سرزمین چشمـــــــــــهایت پادشاهم از شوق […]

دی 22
شعر شقایق – فرزاد صفانژاد

وقتی شقایق را گلی خوشنام دیدم خود را میان حلقه ای از دام دیدم . آیینه از چشمان من شرمنده تر شد وقتی که خود را در تنش ناکام دیدم . فردای شومم را نمی دیدم ولی باز پایان خود را تلخ و بی فرجام دیدم . من در میان هاله ای از ترس و […]

دی 09
شعر درد بی همنفسی – فرزاد صفانژاد

‍ . بعد از آن فاجعه از عشق تو دوری کردم با غم بیکسی ام بی تو صبوری کردم … رفتم از شهر دلت تا به ابد دور شدم پیش چشمان تو یک آدم منفور شدم … واقفم هیچکسی بعد تو همدم نشود در دلم عشق کسی بر تو مقدم نشود … درد بی همنفسی […]

دی 03
شعر یلدای تنهایی – فرزاد صفانژاد

. آجیلِ تلخ و زهرِ تنهایی چشمِ سیاه و خسته و غمگین یلدا همین کِز کردنِ باباست وقتی نمونده قصه‌ای شیرین ! یلدا شبیه چشم تو تاریک ! یلدا شبیه قلب من ، سرده ! فردای یلدا شاید این اندوه از قلب ما آروم برگرده ! من باروتِ نگاهِ تو یک انفجار تازه می‌بینم ، […]

آذر 30
ترانه ی شب یلدا بدون تو – فرزاد صفانژاد

. زمستون میرسه از راه تنم درگیره پاییزه همش حس میکنم هستی وجودم هُری میریزه .. شب یلدا بدونِ تو پر از فالایِ غمگینه گلوم زخمیه حرفامو پراز بغضای سنگینه .. توهم بی من پر از دردی شریکی توی این دوری نبند چشماتو روی من نذار باور کنن کوری .. من از من بودنم خستم […]

آذر 30
شعر یلدای مجنون – فرزاد صفانژاد

. یـلـدا : باز یلدا می رسد ای عشق دردانه کجایی من انار قلب خود را کرده ام دانه کجایی .. باز تصویر نگاهت نقش بسته در خیالم مست چشمان تو هستم با دو پیمانه کجایی .. می رسد یلدا و من در موج گیسوی تو غرقم گشته ام مجنون ترین مجنون دیوانه کجایی .. […]

آبان 18
شعر یاس سـپید – فرزاد صفانژاد

بگذار با چشمانِ تو رؤیـایِ من زیبـا شود دنیـا به تعـبـیری دِگر در خاطـرم معنـا شود .. عمری حضورِ رنگ را دیگر زِ خاطر برده ام بگذار دنیا بعد از این همرنگِ دریاهـا شود .. درعمقِ این پَسکـوچه ها جامانده تِکه ای زِ من امید دارم بـا تـو آن نـیمه یِ من پـیدا شود .. […]

آبان 18
شعر قاصدک – فرزاد صفانژاد

قاصدک ، گفته ای اینبار ، عزیزش هستم ! همه یِ زندگیش نه ! همه چیزش هستم ! .. قاصدک مـژده بده دیدنِ لـبـخـندش را تو بگو : ـ باز گِره زد ، به تو پیوندش را .. قاصدک در دلِ من چشمِ کسی مانده به در گفته اینبار ، کسی میرسد ، اینبوده خبر […]

آبان 14
شعر معبد پر حادثه – فرزاد صفانژاد

عابدِ مَعبـدِ پُر حادثـه‌ای تاریکم من خداوندِ نفس‌هایِ پُر از تشویشم در پَرستش همه جا آیـنـه را می‌بینم قاتلِ مُنکرِ فرمانِ خودم در خویـشم .. اِلتِهاباتِ زمان ، تـیغِ تَبر ، ساقه‌یِ تَر در بهارم ولی از زردِ خـزان لبریـزم ! چشمهایم پُر از انکارِ سقوط است و مدام از گلو بُـغـض به قَعرِ دلِ […]

آبان 14
ترانه بیکسی – فرزاد صفانژاد

بیا تا که اشکام کمی کم بشه بیا تا که دَستات یه مَرهَم بشه دارم بی تو می میرم از بی کسی بیا تا نفسهام منظم بـشـه ▪ چشام مثل یه کاسه ی خون شده تو رفتی و این خونه ویرون شده من و خاطراتی که توو قلبمه و دردی که توو سینه مدفون شده […]

آبان 14
شعر حسرت پرواز – فرزاد صفانژاد

گیر کرده توی دستانت پریشان حالی ام خاطراتت را نگیر از دست های خالی ام .. حسرتِ پرواز را توی قفس فهمیده ام آرزویی پَرزده بالاتر از بی بالی ام .. هرچه باشد حکمِ چشمانِ تو ؛ گردن می نهم تیربارانم بفرما ؛؛ صادق خلخالی ام !! .. مانده ام مثلِ مزارِ تازه ی یک […]

آبان 13
شعر معلم – فرزاد صفانژاد

الفبایم تویی بی تو الفبا را نمیفهمم معلم بی تو حتی واژه یِ ” آ ” را نمیفهمم .. اگر چه مهرِ مادر شد زبانزد در همه عالم نباشی میمِ مادر ، بایِ ” بابا ” را نمیفهمم .. توهستی ثروتم ، داراییم ،دارایِ من هستی و بی تو مهربانم ” سینِ ” سارا را […]

آبان 12
شعر هجوم گریه ها – فرزاد صفانژاد

دیشب هجومِ گریه ها روی سرم ریخت یک لشگر ِغم بی تو توی بسترم ریخت .. ” خلوت شدم مانندِ دشتی بی تو ای کوه “ بی شانه هایت تکیه گاهِ آخرم ریخت .. تنها شدم تن لرزه هایِ دست و خودکار ویرانه تر از شهرِ بَم در دفترم ریخت .. من در تو گم […]

آبان 12
شعر دروغی بود و بس – فرزاد صفانژاد

گفتی از عشقِ تو درگیرم دروغی بود و بس جز تو دستی را نمیگیرم دروغی بود و بس .. کاشتی بذرِ محبت را به قلبم نازنین از وفایِ دیگران سیرم ؛ دروغی بود و بس .. گفتمت تا آخرش با من بمان ؛ گفتی به چشم سخت در دامِ تو زنجیرم دروغی بود و بس […]

آبان 12
شعر قهوه ی تلخ – فرزاد صفانژاد

.. خنده های من شبیه قهوه های تلخ کافه ست خیلی وقته بودنِ من توی زندگیت اضافه ست .. خیلی وقته انتظاری واسه بودنت ندارم مثل یک فیلم قدیمی پُرِ لحظه های تارم .. قصه ی عشقِ من و تو یه رمان پُر از دروغه این روزا تلخیِ حرفام مثلِ شعرای فروغه .. این روزا […]

آبان 11
شعر سلسله ی قاجاری – فرزاد صفانژاد

خسته ام خسته از این زندگی تکراری خسته ام خسته تر از آنچه تو میپِنداری .. روزهایم همه تکرار و شبم طولانیست خسته ام ؛ خسته یِ کابوسِ بدِ بیداری .. مَرضِ اصلیِ من قهوه یِ چشمانِ تو شد خسته ام خسته از این سلسله یِ قاجاری .. باید این بار به پایان برسد جورِ […]

آبان 11
شعر بیا و مرا عارفانه بخوان – فـرزاد صفانژاد

تو در باورم عشقِ آخر شدی همان لیلیِ پاکِ در قصه ها نشستی به تفسیرِ آغوشِ من رَکب خورده بابوسه ات غُصّه ها . دوچشمِ پُراز پاکی و حسرتم تو را عاشقانه رَصَد می کند کِشِش های پی در پی و جَذبه ات درونِ دلم جَزر و مَد می کند . طلوع کن به بیتابی […]

آبان 05
شعر پرنده – فرزاد صفانژاد

بیا و مأمن اَمنی برای ماندن باش که راه های جهان را کنار بگذارم که یک شب از همه‌ جاده های بی پایان قدم قدم به دیارِ تو گام بردارم .. بیا که خسته ام از این جهانِ عصیانگـر از اینکه قاتلِ من توی شهر می چرخد ؛ فرار میکنم از او و باز پیشِ […]

آبان 05
شعر پـایـیـز – فرزاد صفانژاد

بـرخـیز از خوابِ زمـستانـیت ای پـایـیـز خورشید در عصرِ غم انگیزت طـلوع کرده مـُرداد در چـشـمـانِ پـُر بـارانِ هـر سالَـت زائـیده و فـصـلِ جـدیدی را شـروع کـرده . بیدار شو ، رنگی بزن بر چـهره ی این شهر شـهـری که کـُفـرِ اَبـر و بـاران را درآورده فـرسـودگـی ، زنگـار ، تـابـستـان ، هـوای گـرم خـورشـید […]

آبان 05
شعر نعش خاطره هایم – فرزاد صفانژاد

سَر میگذارم رویِ نَعشِ خاطره هایم آرام گریه می کنم بر مرگِ رویایم پایان رسیده قصه ام حالا منم تنها خیره به قابِ عکسِ تو غرقِ تَمنایم .. دورِ خودم می پیچم از دردِ غروری که در زیرِ پاهایت تَرَک برداشت خیلی زود سیگار شد مَرهم برایِ تو ؛ به جایِ من گم شد نگاهِ […]

آبان 05
شعر برخیز بانو – فرزاد صفانژاد

ایـن شهرِ خالی از وجـودِ او شهری غریب و ساکت و تنهاست آخـَر چـه اَرزد شـهـرِ بی مـعشوق گویا کـه بی او آخـرِ دنـیـاسـت . ای تو نشستـه رویِ ایوان و در فکرِ دیروزِ خودت هسـتی حقـت نبوده لحـظه ای شـادی ؟ یک هـلهلـه ، یک لحظه سَرمستی ؟ . دنیایِ تو پُر شـد ، […]

آبان 05
شعر عشق آخر – فرزاد صفانژاد

تو در باورم عشقِ آخر شدی همان لیلیِ پاکِ در قصه ها نشستی به تفسیرِ آغوشِ من رَکب خورده بابوسه ات غُصّه ها . دوچشمِ پُراز پاکی و حسرتم تو را عاشقانه رَصَد می کند کِشِش های پی در پی و جَذبه ات درونِ دلم جَزر و مَد می کند . طلوع کن به بیتابی […]

آبان 04
شعر جستجوی دیگری – فرزاد صفانژاد

من مبتلایِ عشقِ تو ، تو مُبتلای دیگری در گوشِ من صدای تو ، در تو صدای دیگری .. لحظه به لحظه چشمِ من در جستجویِ چشمِ تو اما نگاهِ سردِ تو ، انگار جای دیگری .. در من تَنیده می شود بُغضی به سنگینی کوه من می شوم فدای تو ، تو هم فدای […]